นางเฝ้ารอมาตลอด หวังว่าเสาน้ำแข็งเช่นเขาจะมีวันละลาย แต่ในเมื่อรอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เห็นทีนางคงต้องเอาจริงเสียแล้ว!
........
ด้วยฉายา ‘โฉมสะคราญอันดับหนึ่งในแผ่นดิน’ หลัวเมิ่ง ธิดาเจ้าสำนักคุ้มภัยเรือนวายุไม่เคยเลยที่จะมีเรื่องทุกข์ใจอันใด เพราะไม่ว่าใครก็ต้องศิโรราบแก่นาง ไม่สิ... ยังมีคนผู้หนึ่งที่ไม่เคยยอมลงให้นางสักครั้ง
ทั้งที่ผู้อื่นล้วนอยากใกล้ชิดนาง อยากทะนุถนอมนางไว้กลางฝ่ามือ การกระทำของเขากลับตรงกันข้าม กระทั่งนางเป็นฝ่ายจงใจ ‘ยัดเยียด’ ตัวเองให้เขา เขายังเห็นนางเป็นเผือกร้อนลวกมือที่ต้องรีบโยนทิ้งโดยเร็ว
อา สาวงามเช่นนางช่างอาภัพนัก ไฉนชายที่รักจึงเอาแต่คอยวิ่งหนีนางกันหนอ
เล่ม1
เล่ม2 จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น